NA SKÓRZE PSÓW I KOTÓW PASOŻYTOWAĆ MOŻE SZEREG OWADÓW,
STAWONOGÓW LUB ROZTOCZY:
- Pchły (pchła kocia Ctenocephalides felis i pchła psia Ctenocephalides canis).
- Wszy (wesz psia Linognathus setosus, wesz gryząca Felicola subrostrata).
- Wszoły (wszoł psi Trichodectes canis).
- Świerzbowce (świerzbowiec drążący Sarcoptes scabiei, świerzbowiec uszny Otodectes cynotis, świerzbowiec głowowy kotów Notoedres cati).
- Nużeńce (Demodex spp.).
- Kleszcze (Ixodes spp., Rhipicephalus sanguineus, Dermacentor reticulatus).
NA SKÓRZE PSÓW I KOTÓW PASOŻYTOWAĆ MOŻE SZEREG OWADÓW,
STAWONOGÓW LUB ROZTOCZY:
- Pchły (pchła kocia Ctenocephalides felis i pchła psia Ctenocephalides canis).
- Wszy (wesz psia Linognathus setosus, wesz gryząca Felicola subrostrata).
- Wszoły (wszoł psi Trichodectes canis).
- Świerzbowce (świerzbowiec drążący Sarcoptes scabiei, świerzbowiec uszny Otodectes cynotis, świerzbowiec głowowy kotów Notoedres cati).
- Nużeńce (Demodex spp.).
- Kleszcze (Ixodes spp., Rhipicephalus sanguineus, Dermacentor reticulatus).
Żywiące się krwią pchły i kleszcze mogą przy silnej inwazji u szczeniąt i kociąt doprowadzić do znacznej utraty krwi prowadzącej do anemii.
Niektóre pasożyty mogą przenosić się ze zwierząt na ludzi (np. świerzbowce – drążący Sarcoptes scabiei i głowowy kotów Notoedres cati) wywołując poważne schorzenia skóry. Inne są wektorami przenoszącymi zarazki (bakterie, wirusy, inne pasożyty) wielu groźnych chorób ludzi i zwierząt.
GŁÓWNYMI WEKTORAMI CHORÓB SĄ PCHŁY I KLESZCZE:
KLESZCZE
Kleszcze są pasożytami żerującymi na skórze ludzi i zwierząt. Występują niemal w każdym środowisku (w lasach, na łąkach, w parkach, w przydomowych ogródkach) bytując na trawie lub niskich krzakach. W Polsce występują 3 podstawowe rodzaje kleszczy:
Ixodes ricinus, kleszcz pospolity zwany leśnym. Pasożytuje na ludziach, psach, kotach, dorosłych przeżuwaczach (bydło) i gryzoniach. Jest źródłem: boreliozy (choroba Lyme), babesziozy bydła,Ehrlichiozy i Bartonellozy psów i kotów.
Dermacentor reticulatus bytuje w lasach, parkach zaroślach przydomowych w miejscach ciemnych i wilgotnych. Pasożytuje na ludziach, psach i małych gryzoniach. Jest źródłem babeszjozy.
Rhipicephalus sanguineus nazywany kleszczem psim lub kenelowym. Głównym żywicielem są zwierzęta mięsożerne. Jest źródłem babesziozy, ehrlichiozy, hepatozoonozy, riketsiozy, hemobartonelozy.
Kleszcze przenoszą choroby wywoływane przez bakterie, wirusy i pasożyty.
Aby zarazić swojego żywiciela kleszcz musi go najpierw zlokalizować, przyczepić się do jego skóry i rozpocząć picie krwi. Picie krwi odbywa się w dwóch fazach: powolnej i gwałtownej. Największe ryzyko przeniesienia chorobotwórczych drobnoustrojów występuje w drugiej, gwałtownej fazie picia krwi (24-48 godzina żerowania). Kleszcz pozbywa się wówczas nadmiaru płynów pobranych wraz z krwią, wprowadzając je do rany żywiciela. Płyny te mogą zawierać różne chorobotwórcze drobnoustroje. Bardzo często również, w przypadku kleszczy pasożytujących na skórze ponad 24-48 godzin, transmisja chorób prowokowana jest niewłaściwym sposobem ich usuwania.
PCHŁY
U psów i kotów spotykana jest najczęściej pchła kocia (Ctenocephalides felis), która pasożytuje również u ludzi. Pchły poza tym, że wywołują silne podrażnienia skóry prowadzące do alergicznego zapalenia skóry (APZS – Alergiczne Pchle Zapalenie Skóry) mogą być źródłem chorób wywoływanych przez bakterie i pasożyty:
- Dipylydioza – tasiemczyca (Dipylidium caninum) występująca również u ludzi jako zoonoza.
- Jersinioza (Yersinia enterocolityca, Yersinia pestis). Pchły są głównym wektorem bakterii Yersinia pestis wywołującej dżumę.
- Leiszmanioza (Leishmania spp.). Choroba występuje u psów i ludzi. U zwierząt objawia się zmianą w zachowaniu, zanikami mięśni, utratą masy ciała – nieleczona prowadzi do śmierci zwierzęcia.
- Choroba kociego pazura (CSD Cat Stratch Disease, Bartonella henselae), w postaci klinicznej występuje najczęściej u ludzi (dzieci, hodowcy kotów, lekarze weterynarii), charakteryzuje się stanami zapalnymi skóry w miejscu zadrapania i zapaleniem węzłów chłonnych (charakter lokalny lub uogólniony).
Pchły mogą również uczestniczyć w przenoszeniu tasiemców zarówno u ludzi jak i psów i kotów.
KLESZCZE
Kleszcze są pasożytami żerującymi na skórze ludzi i zwierząt. Występują niemal w każdym środowisku (w lasach, na łąkach, w parkach, w przydomowych ogródkach) bytując na trawie lub niskich krzakach. W Polsce występują 3 podstawowe rodzaje kleszczy:
Ixodes ricinus, kleszcz pospolity zwany leśnym. Pasożytuje na ludziach, psach, kotach, dorosłych przeżuwaczach (bydło) i gryzoniach. Jest źródłem: boreliozy (choroba Lyme), babesziozy bydła,Ehrlichiozy i Bartonellozy psów i kotów.
Dermacentor reticulatus bytuje w lasach, parkach zaroślach przydomowych w miejscach ciemnych i wilgotnych. Pasożytuje na ludziach, psach i małych gryzoniach. Jest źródłem babeszjozy.
Rhipicephalus sanguineus nazywany kleszczem psim lub kenelowym. Głównym żywicielem są zwierzęta mięsożerne. Jest źródłem babesziozy, ehrlichiozy, hepatozoonozy, riketsiozy, hemobartonelozy.
Kleszcze przenoszą choroby wywoływane przez bakterie, wirusy i pasożyty.
Aby zarazić swojego żywiciela kleszcz musi go najpierw zlokalizować, przyczepić się do jego skóry i rozpocząć picie krwi. Picie krwi odbywa się w dwóch fazach: powolnej i gwałtownej. Największe ryzyko przeniesienia chorobotwórczych drobnoustrojów występuje w drugiej, gwałtownej fazie picia krwi (24-48 godzina żerowania). Kleszcz pozbywa się wówczas nadmiaru płynów pobranych wraz z krwią, wprowadzając je do rany żywiciela. Płyny te mogą zawierać różne chorobotwórcze drobnoustroje. Bardzo często również, w przypadku kleszczy pasożytujących na skórze ponad 24-48 godzin, transmisja chorób prowokowana jest niewłaściwym sposobem ich usuwania.
